Groeiende belangstelling
Het doet mij goed om te zien dat er steeds meer belangstelling komt voor wat zich heeft afgespeeld in de vorige eeuw in de vele tehuizen en instellingen zoals Moederheil.
De nieuwe documentaire van Tom van den Oetelaar van Omroep Brabant genaamd “Het geheim van Moederheil” en kortgeleden de prachtige voorstelling “Moederskind” van Peter Dictus, Anouk van de Berg en hun team van ervaringsdeskundigen zetten dit pijnlijke onderwerp duidelijk op de kaart.
Meer aandacht
Het is erg belangrijk dat er meer aandacht voor komt. In de (sociale) media, de pers. En dat er een nationale verontwaardiging ontstaat zoals het geval is bij de Toeslagenaffaire en de uithuisplaatsing van kinderen en de misstanden in de Jeugdzorg. Opnieuw een grote groep getraumatiseerde ouders en kinderen, wederom veroorzaakt door wanbeleid van de overheid.
Het is niet alleen belangrijk voor de betrokkenen van Moederheil, maar voor iedereen die slachtoffer werd van de misstanden in de vele tehuizen, ziekenhuizen, priveklinieken, enzovoort in heel Nederland. Het ging hierbij om tienduizenden mensen! Ik hoop dat er nog veel meer (creatieve) aandacht komt waardoor de huidige regering en kerk ervan overtuigd raken dat dit onrecht moet worden rechtgezet. Voor zover dat überhaupt nog haalbaar is.
Praat erover
Het is te hopen dat nog veel meer mensen de moed verzamelen om te praten over wat hen is aangedaan. Want het beeld moet in de openbaarheid komen van wat zich achter de deuren van die instellingen heeft afgespeeld. Van de tienduizenden die dit is aangedaan zijn het, naar mijn bescheiden schatting, landelijk slechts enkele honderden binnenlandse afstandskinderen en -moeders die hierover durven te praten. En nog minder die erover naar buiten durven te treden. En dat is zelfs nog een hele ruime schatting. We hebben nog een hele lange weg te gaan om ons recht te halen. Hiervoor is het cruciaal dat we de handen ineen slaan en dat we elkaar hierbij helpen waar mogelijk.
Het is belangrijk om er zoveel als mogelijk ervaringskundigen bij te betrekken. Vertel jouw verhaal vooral door in je eigen omgeving. Ongehuwd moederschap is geen schande meer en je hoeft niet meer te verzwijgen dat je een afstandskind bent. Maak het bespreekbaar binnen je eigen gezin, familie. Binnen je eigen vertrouwde omgeving. Vertel over de mogelijkheden om je aan te sluiten bij een belangengroep en dat er een luisterend oor is van mensen die een vergelijkbare ervaring hebben.
De meesten van ons zijn inmiddels 50+ en nu is de tijd rijp om erover te praten, want er is beweging in de politiek en zelfs de paus reist de halve wereld rond om zijn excuses aan te bieden. Er komt steeds meer belangstelling voor en nu is de kans om ons aangedane leed te verzachten. Maar dat moeten we zelf wel eerst in gang zetten. En alle hulp daarbij is welkom. Want over 30 jaar is het te laat voor de meesten van ons.
Schrijf je ervaring op
Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het helend werkt om je eigen ervaring op te schrijven. Ook al doe je er verder niets mee, het voelt alsof je het van je af schrijft. En dat voelt fijn. Je kunt het voor jezelf bewaren of delen met je omgeving of met andere betrokkenen. Lees maar eens de persoonlijke ervaringen. Je herkent er gegarandeerd dingen van jezelf in.
Lucas
