Thema-avond Fiom
Het gesprek met Fiom is niet afgelast, maar uitgesteld. De belangrijkste reden hiervoor is dat men een online avond minder geschikt vindt om onze gevoelige vragen te beantwoorden. Gezien de reacties op Facebook ben ik dat met ze eens. Een bijeenkomst is m.i. een betere optie, omdat we dan face to face in gesprek kunnen met Fiom. Dit wordt nu intern besproken en men gaat de mogelijkheden ernaar onderzoeken. Aanstaande maandag hebben we een afspraak om verder met elkaar in gesprek te gaan over de wijze waarop we het gesprek het beste vorm kunnen geven. Dan zal ook gesproken worden over een nieuwe datum.
Ik ben het met Arun Dohle en jullie bezwaren eens. Het laat duidelijk zien dat er iets moet gebeuren, want zoals de verhoudingen nu liggen tussen afstandsouders, -kinderen en Fiom is onacceptabel. Wij kunnen niet om Fiom heen en Fiom heeft zich gewoon aan het beleid van het Ministerie te houden. Het is daarom dat ik al eerder heb aangegeven dat we met de verkeerde partij in gesprek zijn.
De overheid is tegelijkertijd overtreder en politieagent
Eigenlijk zouden de heren en dames, de top van het ministerie, die het huidige beleid bepalen voor de minister, persoonlijk hun motivatie voor dit beleid moeten komen toelichten en vooral uitleggen waarom men liever kiest voor het bieden van een training in suïcidepreventie aan interlandelijk geadopteerden (mopping up the mess) in plaats van individuele psychologische ondersteuning bieden zodanig dat men niet eens suïcide overweegt, want dàt is pas preventie. Maar ik zie deze hoge ambtenaren nog niet zo snel verschijnen, want de overheid is tegelijkertijd overtreder en politieagent. Maar ja, gedwongen afstand is niet illegaal, dat heeft de overheid zelf zo bepaald. Dus ze hebben de eigen wet niet overtreden. Komt dat even goed uit…
Het allerbeste zou zijn een parlementaire enquete m.b.t. gedwongen afstand en interlandelijke als binnenlandse adoptie. Dan kunnen deze dames en heren onder ede worden gehoord. Maar het heeft nogal wat voeten in aarde om de Tweede Kamer zover te krijgen. Ik hoop er op dat Pieter Omtzigt met zijn politieke partij (@NwSocContract) hier werk van wil/kan maken. Wat hierbij kan helpen is dat wij met Omtzigt hierover in gesprek gaan.
Ik vind het op zich al bizar dat afstand, adoptie en als ik mij niet vergis ook Jeugdzorg onder Rechtsbescherming (Justitie) valt in plaats van bijvoorbeeld Sociale Zaken. Dat geeft mij al aan dat er een raakvlak is met praktijken die niet in de haak zijn. Alleen al de naam Rechtsbescherming suggereert dat het recht beschermd wordt en Justitie suggereert gerechtigheid. Dit is precies wat ik hierbij mis, want is daar werkelijk sprake van voor ons betrokkenen? Ik constateer een contradictie in termen en vooral de hypocrisie van het geheel. Het een is exact het tegenovergestelde van het ander.
Babyroof vs. gedwongen afstand, het een is een misdaad en het ander legaal
Het feit dat Justitie zèlf een zeer belangrijke rol speelde en speelt in het faciliteren van het afstands- en adoptiecircus terwijl babyroof strafbaar is! De overheid is tegelijkertijd direct betrokken en bij machte om de wetgeving zodanig in te richten om zelf buiten schot te blijven en ons beperkingen op te leggen. Ik vind dit een beangstigend idee. Maar het is een feit.
Toekomst
Omdat dit zo’n machtige partij is heb ik inmiddels niet meer de illusie dat het zal gaan veranderen. Wat ik belangrijker vind is dat we een weg moeten zien te vinden waarmee wij als betrokkenen kunnen leven, helaas zal dat zijn binnen de kaders die de overheid stelt. Feit is dat we niet om Fiom heen kunnen voor onze vragen om informatie of hulp. Dat zal niet veranderen, want de overheid wil het zo.
Dus hoe kunnen wij het voor onszelf zodanig inrichten dat we er het meeste baat bij hebben? Door met elkaar in gesprek te gaan en samen te zien wat haalbaar is en acceptabel voor ons allen. Ik verwacht geen wonderen, maar ik zie wel dat er bij Fiom óók mensen werken die hun hart wèl op de juiste plek hebben. En het is met hen waarmee ik in gesprek wil gaan om ons leed te verzachten en te helpen met onze zoektocht naar de waarheid over onze identiteit.
