Ik ben er voorstander van dat onze dossiers vrij en ongehinderd kunnen worden opgevraagd door de betrokkenen zelf. Vrij en ongehinderd, zonder dat er iemand over je schouder meekijkt en bepaalt wat je wel of niet te zien krijgt. Zonder censureerde namen en adressen.
Het is de AVG, de wet op de privacy, die als excuus wordt gebruikt om juist deze gegevens weg te laten voor de mensen voor wie dit alles zo belangrijk is. Voor de meeste “gewone” mensen is het de normaalste zaak dat je weet wie je ouders zijn en waar ze vandaan komen, maar voor de mensen die zijn afgestaan is het juist dit soort informatie die diep weggestopt zit achter een metersdikke kluisdeur: cruciale informatie over je afkomst.
De Raad voor de Kinderbescherming, de Fiom, het Nationaal Archief hanteren de strikte regels van de AVG. De eerste twee verstrekken een gecensureerde kopie van het dossier. Het Nationaal Archief gaat hierin zelfs nog een stap verder en verstrekt geen kopie, maar verbiedt zelfs het nemen van foto’s van de documenten en erger nog er loopt zelfs iemand rond die erop toeziet dat je niet toch stiekem een foto van een document neemt! Je hebt het maar te doen met een potloodje en papier.
Dat een Stasi-medewerker bij het Nationaal Archief er op toeziet dat jij niet toch meer informatie over jouw eigen verleden tot je neemt dan men wil dat je te zien krijgt doet wel erg Orwelliaans aan.
Big Brother is Watching You
1984 – George Orwell
DigiD
Het grote voordeel van je dossier in kunnen zien (èn downloaden) is dat je dit kunt doen samen met de mensen die belangrijk voor je zijn. Het is afgeschermd, alleen door jou persoonlijk toegankelijk, in volstrekte privacy.
Het nadeel is dat er geen professionele hulp bij aanwezig is, mocht je daar behoefte aan hebben. Zelf vind ik dit geen bezwaar, want je kunt ten allen tijde een afspraak maken met bijvoorbeeld Fiom om dit alsnog te doen. En daarbij, mensen zijn niet van suiker gemaakt, dus de meesten kunnen wel een stootje hebben.
Stelling
Het is hierom dat ik enige tijd geleden een stelling op Moederheil.nl heb geplaatst om inzicht te krijgen hoe belangrijk mijn lezers, de belanghebbenden, dit vinden.
Ben je het eens (👍) of oneens (👎) met deze stelling?
Als je nog niet eerder hebt gestemd, laat je stem dan horen.
Fiom
Het is daarom dat ik hierover in gesprek ben gegaan met de Fiom. Hoewel Fiom bereid was om hierover navraag te doen leverde dit niet het gewenste antwoord op.
De onderbouwing
In eerste instantie ontving ik een voor mij onacceptabele reactie. Het kostenaspect en de complexiteit m.b.t. veiligheidseisen waren de voornaamste reden om er voorlopig vanaf te zien.
“Je kunt als organisatie alleen voor Digi-D in aanmerking komen als je een publieke, wettelijke taak uitvoert in opdracht van de overheid (Logius | Handleiding voor aansluiten op DigiD). Dat is bij dossierinzage niet het geval.
Daarnaast kunnen we vanuit de huidige wetgeving en geheimhoudingsplicht waar we mee te maken hebben, niet om belangenafweging heen.
Daarom hebben we gekeken naar waar we wel invloed op hebben en dat is het verruimen van de definitie ‘afstammingsinformatie’ naar ‘ontstaansgeschiedenis’ waardoor we zo veel mogelijk van het dossier ter inzage kunnen geven, ook als de moeder daar geen toestemming voor geeft.”
Nu ben ik geen jurist of advocaat, maar ik betwijfel sterk of de Fiom en de Raad voor de Kinderbescherming en zeker het Nationaal Archief géén wettelijke taak uitvoeren in opdracht van de overheid. Ik ben er namelijk van overtuigd dat dat wèl het geval is. En dus voldoen deze instanties in mijn bescheiden optiek wel degelijk aan dit criterium.
Vandaar dat ik een dringend beroep op mijn lezers doe om vooral te stemmen op de stelling. Elke stem telt!
Digitalisatie
Het is natuurlijk wel zo dat er een aanzienlijk kostenplaatje zit aan het digitaliseren van àlle afstands-, pleeg- en adoptiedossiers. En daarnaast is dit naar alle waarschijnlijkheid een tijdrovende operatie. Met grofweg zo’n 25.000 binnenlandse adopties praat je al gauw over ruim het dubbele aantal binnenlandse afstandskinderen, en dan hebben we het nog niet eens gehad over de interlandelijke dossiers, die logischerwijs ook hierin zouden moeten worden opgenomen. Grofweg zijn dat 60.000 geadopteerde kinderen en per kind zijn er al gauw twee dossiers: afstand- en adoptiedossier.
Dus dit is een serieuze operatie, maar geen argument om vanwege de kosten ervan af te zien.
Het is van groot belang dat we de politiek ervan kunnen overtuigen dat onze dossiers een bijzondere positie zouden moeten innemen binnen de AVG, waarbij naar buiten toe de privacy is gegarandeerd, maar daarbinnen de vermelde personen in het dossier de gegevens met de in het dossier genoemden kunnen worden gedeeld.
Tot slot ben ik er ook voorstander van dat eventuele dossiers die in het bezit zijn van de kerk en betrekking hebben op afstand en adoptie eveneens toegankelijk moeten worden gemaakt.
Ik lees heel graag hoe jullie hierover denken.
Lucas
