Inleiding

Het vergeten verdriet

Het openbare deel van de website Moederheil.nl heeft een belangrijke sectie genaamd “Persoonlijke Ervaringen”. Het betreft anonieme ervaringen van mensen die bereid zijn om hun verhaal m.b.t. Moederheil of Valkenhorst met de buitenwereld te delen. Anoniem, omdat de persoonsgegevens niet relevant zijn voor de boodschap achter deze persoonlijke aangrijpende ervaringen en de privacy van de mensen zelf gewaarborgd blijft. Een aantal mensen hebben er bewust voor gekozen om hun ervaring niet anoniem te delen.
Alle hier gepubliceerde ervaringen zijn vooraf besproken met en gefiatteerd door de betrokkenen zelf.

Doel

Het doel hiervan is om de buitenwereld te informeren over wat er is gebeurd in en rond Moederheil. Wat het beleid van destijds tot gevolg heeft gehad voor mensen. Het is belangrijk dat dit niet verborgen blijft en dat men ziet wat de keerzijde van adoptie is. Dat voor de buitenwereld alleen de positieve berichten naar buiten komen en dat het leed wordt genegeerd. Dit beeld en het onrecht moeten worden rechtgezet. De buitenwereld moet zien en horen wat er is gebeurd. En dat kan alleen maar als de ervaringen worden verteld.

Ik wil iedereen en vooral de nieuwe leden van harte uitnodigen om hun persoonlijke ervaringen te delen op de website. Dit kan anoniem en openbaar of besloten binnen de privacy* van de website (alleen voor leden). Je kunt hiervoor contact met mij opnemen.

Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het een helend effect heeft om het van je af te schrijven. Vooral het begrip en de reacties van mensen met vergelijkbare ervaringen voelt als een warme deken. 

Je moeder kon niet voor je zorgen

Wat is er vooraf gebeurd?

De ervaring dat je kind van je werd afgepakt is voor de moeders ronduit traumatisch te noemen. Ook voor de kinderen die, veelal tijdens de puberteit, achter de waarheid komen over hoe en waarom ze zijn afgestaan is zonder twijfel traumatisch. Daarnaast blijkt dat de realiteit veelal anders blijkt te zijn dan ze in hun jeugd te horen hebben gekregen. Het vaak gehoorde argument dat: “je moeder kon niet voor je zorgen” is veel te simpel en dekt de lading zelden. De meeste moeders werd hun kind gewoon afgenomen zonder dat de ze hier iets tegen konden doen.

Zelfs bij succesvolle adopties of pleegouderschappen is er vrijwel niets bekend over de periode en het leed dat eraan is voorafgegaan. De pleeg-/adoptieouders werden niet geïnformeerd over de omstandigheden waarop de baby werd verkregen. Het moge duidelijk zijn dat de natuurlijke moeder geen afstand doet omdat ze zo gelukkig met haar nieuwe kindje is. Ze had in de meeste gevallen simpelweg geen keus. Het gebeurde uit dwang of wanhoop. Door het maatschappelijke beleid van opgelegde druk om hierover te zwijgen is dit leed vrijwel geheel in de doofpot verdwenen en is vrijwel niemand meer op de hoogte van dit verborgen verdriet dat zich afspeelt in Nederland. Maar dat wil niet zeggen dat het er niet is.

Wat gebeurde er met het kind nadat het was weggenomen van de moeder?

Het leed dat de kinderen is aangedaan is zeer divers. Er zijn kinderen die een onbezorgde jeugd hebben gehad bij hun pleeg-/adoptieouders, maar er zijn ook veel kinderen, nadat ze waren weggenomen van hun moeder, in situaties terecht kwamen die erger zijn dan je je kunt voorstellen. Niet altijd leidde een gedwongen of vrijwillige afstand tot een succesvolle adoptie. Teveel kinderen werden verwaarloosd, aan hun lot over gelaten, gedrogeerd, mishandeld of misbruikt. Sommigen verhuisden van pleeggezin naar pleeggezin of van tehuis naar tehuis en werden nooit geadopteerd. Het kan niet zo zijn dat hier nog over wordt gezwegen.

Confronterend

Het is belangrijk om te beseffen dat de ervaringen van de betrokkenen aangrijpend, confronterend en schokkend kunnen zijn.

* Privacy
Aan het delen van informatie zitten risico's. Wees je daarvan bewust. Meer informatie hierover op deze pagina.